Zaobserwować w nim możemy zaczerwienienie, bolesność i obrzęk. Często symptomem infekcji drożdżakowej jest również pojawienie się ropnej wydzieliny w przestrzeni między płytką paznokciową a wałem paznokciowym. W miejscu wystąpienia zmian może pojawić się również świąd i pieczenie oraz łuszczenie się skóry.

Bakteryjne zapalenie pochwy oraz drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu są spotykane codziennie w praktyce ginekologów położników, postępowanie z nimi stanowi jednak wyzwanie z uwagi na nakładające się objawy i tendencję do nawracania. Aby zapewnić właściwe rozpoznanie i wdrożyć odpowiednio ukierunkowane leczenie, konieczne jest odpowiednie badanie. Świąd okolicy pochwy, wydzielina i specyficzny zapach należą do najczęstszych dolegliwości zgłaszanych przez pacjentki w gabinetach ginekologów i lekarzy podstawowej opieki zdrowotnej. 1 Kobiety często kontaktują się ze swoimi lekarzami telefonicznie po tym, jak uprzednio próbowały samodzielnie leczyć się w warunkach domowych. Wykazano, że samodzielne rozpoznanie jest poprawne w mniej niż jednej trzeciej przypadków, co prowadzi do marnotrawienia milionów dolarów na leczenie niewłaściwej jednostki Statystycznie rozpoznanie przez telefon okazuje się tylko marginalnie lepsze niż czysty przypadek. Objawy zapalenia pochwy są często mylone z podrażnieniem, alergią czy innymi chorobami systemowymi lub nakładają się na nie. Wśród pacjentek zgłaszających się z powodu nawrotowego zapalenia pochwy kontaktowe zapalenie skóry i atrofia skóry występują podobnie często jak zakażenie Rozpoznanie i dopasowanie odpowiedniego sposobu leczenia do właściwej jednostki chorobowej ma pierwszorzędne znaczenie dla postępowania z pacjentkami z nawracającymi objawami w okolicy pochwy i sromu. Na ten proces składa się wizyta pacjentki, ustalenie prawidłowego rozpoznania oraz wdrożenie leczenia jakichkolwiek innych dolegliwości, które mogą mieć wpływ na powodzenie wybranej terapii. Tabela 1. Czynniki powodujące częste podrażnienia sromu Naturalną barierę obronną pochwy stanowi jej fizjologiczna mikroflora, nieuszkodzony nabłonek i estrogeny. Bakterie Lactobacillus stanowią podstawę takiej ochrony, obniżając pH pochwy i tym samym stwarzając warunki niesprzyjające rozwojowi bakterii Upośledzają także ich przyleganie do komórek nabłonkowych i konkurują z nimi o substancje odżywcze. Na równowagę biocenozy pochwy wpływa nasienie, podniecenie seksualne, tampony, krew miesiączkowa, irygacje, antybiotyki i inne czynniki drażniące (tab. 1). Uszkodzenie komórek nabłonka pochwy w wyniku urazu, nadmiernego wzrostu bakterii czy niedoboru estrogenów może utrudniać eliminację niepożądanych bakterii oraz zwiększać wrażliwość na wiele czynników drażniących, które wchodzą w kontakt z tkanką pochwy i Kontaktowe zapalenie skóry może komplikować skądinąd „zwykłe” zakażenie i predysponować do nawrotu dolegliwości z uwagi na zachwianie naturalnych mechanizmów obronnych. W przypadku prawidłowo ustalonego rozpoznania wiele przypadków ostrego zapalenia pochwy można łatwo wyleczyć, u niektórych kobiet choroba jednak utrzymuje się lub nawraca. Niniejszy artykuł koncentruje się na częstych przyczynach nawracającego zapalenia pochwy – kandydozie i bakteryjnym zapaleniu pochwy – oraz na metodach ich leczenia i zapobiegania im. Bakteryjne zapalenie pochwy Bakteryjne zapalenie pochwy jest jedną z najczęstszych przyczyn pojawiania się wydzieliny z pochwy. Występuje u 5-25% studentek i u nawet 61% kobiet z zakażeniami przenoszonymi drogą płciową. Ma postać obfitej wydzieliny o rybim zapachu. Większe ryzyko występuje u kobiet, które stosują płukanie pochwy, są pochodzenia afroamerykańskiego,6 palą tytoń lub też relatywnie często współżyją lub mają nowych partnerów seksualnych. 7 Pacjentki często uważają, że zapach świadczy o niedostatecznej higienie, i w konsekwencji mogą pogorszyć sytuację, stosując płukanki lub inne zabiegi higieniczne, które mogą sprzyjać rozwojowi patologicznej flory. Często obserwuje się również podrażnienie okolicy sromu, które może wynikać z uszkodzenia komórek nabłonka, być spowodowane wydzieliną lub stosowaniem drażniących produktów, które jeszcze bardziej uszkadzają delikatną skórę sromu. Nieleczone bakteryjne zapalenie pochwy nie tylko wywołuje uciążliwe objawy w okolicy sromu i pochwy, ale wiąże się z takimi konsekwencjami zdrowotnymi, jak zwiększone ryzyko przedwczesnego porodu, gorączka połogowa, zapalenie tkanki łącznej mankietu pochwy, zakażenie po poronieniu, zapalenie błony śluzowej macicy i zwiększone ryzyko zakażeń przenoszonych drogą płciową (HIV, opryszczka pospolita, rzeżączka, chlamydioza i rzęsistkowica).8 Skuteczne leczenie jest kluczowe w działaniu na rzecz ogólnego zdrowia kobiet. Rozpoznanie Tabela 2. Kryteria rozpoznania bakteryjnego zapalenia pochwy Bakteryjne zapalenie pochwy wynika z nadmiernego namnożenia w pochwie organizmów beztlenowych (np. Gardnerella vaginalis, Prevotella, Mycoplasma i Mobiluncus). Przez nadmierny rozwój organizmy te zastępują Lactobacilli i prowadzą do podwyższenia pH pochwy. 9 Bakterie Lactobacilli wytwarzają nadtlenek wodoru będący silnym naturalnym środkiem bakteriobójczym. Rybi zapach jest spowodowany uwalnianiem się amin powstających z rozkładu białek przez bakterie beztlenowe. Kliniczne rozpoznanie bakteryjnego zapalenia pochwy opiera się na kryteriach Amsela i wymaga spełnienia 3 z 4 kryteriów wymienionych w tabeli 2. Barwienie metodą Grama to złoty standard w rozpoznaniu bakteryjnego zapalenia pochwy, ale kliniczne stosowanie metody ogranicza czas i możliwości laboratoriów bakteriologicznych. Testy komercyjne nie mają szerokiego zastosowania, ale mogą zostać użyte, jeśli nie jest dostępne badanie mikroskopowe, choć są drogie i czasochłonne. Kryteria Amsela pozostają zatem preferowaną metodą diagnostyczną. Ich czułość w porównaniu do barwienia metodą Grama wynosi ponad 90% i jest to najbardziej efektywny kosztowo sposób diagnozowania bakteryjnego zapalenia pochwy. Hodowla nie odgrywa roli, ponieważ G. vaginalis wykrywa się u ponad połowy zdrowych kobiet, u których nie występują objawy. W przypadku wykrycia w wymazie cytologicznym komórek wyznacznikowych (clue cells) nie należy stosować leczenia empirycznego, jeśli pacjentka nie zgłasza Leczenie Tabela 3. Leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy Podstawą leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy jest metronidazol podawany doustnie lub miejscowo. W tabeli 3 przedstawiono zalecane schematy leczenia. Stosowanie klindamycyny może być mniej skuteczne niż metronidazolu, ale możliwe są też inne, alternatywne schematy leczenia na wypadek, gdyby przepisanie metronidazolu uniemożliwiały kwestie wygody, nietolerancji lub jakieś inne czynniki. W przypadku nietolerowania żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych metronidazolu opcję stanowi także Leczenie doustne wiąże się z większą liczbą działań niepożądanych niż dopochwowe, przy podobnej Odsetek wyleczeń sięga 70,5-80% w pierwszym miesiącu. U ponad 30% pacjentek dochodzi jednak do nawrotu objawów w ciągu 3 miesięcy, a u ponad 50% przed upływem 12 miesięcy. Jednym ze sposobów pozwalających określić, czy zakażenie jest wynikiem utrzymywania się dotychczasowej infekcji, czy też doszło do ponownego zakażenia, jest kontrola wyleczenia po zastosowanej terapii. Definiuje się je jako niespełnienie żadnego z kryteriów Zapalenie pochwy – przyczyny, objawy, leczenie W nabłonku pochwy nie ma gruczołów. Niewielka ilość wydzieliny zwilżającej fizjologicznie ściany pochwy składa się: ze złuszczonych nabłonków, z przesięku z naczyń krwionośnych ścian pochwy, z wydzieliny szyjki macicy, z gruczołów przedsionkowych. W warunkach prawidłowych, dzięki pałeczkom Doderleina, środowisko pochwy ma kwaśny charakter, co stanowi naturalną ochronę przed działaniem szkodliwych czynników. Występowanie kwaśnego odczynu uzależnione jest od odpowiedniego stężenia żeńskich hormonów płciowych zwanych estrogenami. Utrzymanie odpowiedniej czystości pochwy wspomagają dodatkowo dwa czynniki mechaniczne: zamknięty srom u kobiet, które nie przechodziły porodu, prawidłowa higiena osobista. Zapalenie pochwy – objawy Proces zapalny pochwy może objawiać się: upławami, świądem, pieczeniem, obrzękiem, niekiedy bólem. Upławy mogą być być bardzo różne: śluzowe, ropne, o zabarwieniu różowym, o zabarwieniu żółtym, o zabarwieniu brunatnym, krwiste. Świąd, palenie lub pieczenie są zwykle następstwem przejścia zapalenia pochwy na jej przedsionek, srom lub skórę krocza. Ból i obrzęk towarzyszą zwykle ostrej fazie choroby. Mogą być bardzo dokuczliwe, uniemożliwiając współżycie płciowe. Mogą pojawić się również objawy ze strony narządów sąsiednich, głównie pęcherza moczowego, wywołując stan zapalny dróg moczowych. Upławy są najbardziej widocznym i charakterystycznym objawem zapalenia pochwy. Należy jednak pamiętać, że dolegliwość ta może być objawem również innych chorób w obrębie odcinków narządu rodnego. Upławy towarzyszą także chorobom: jajowodów, trzonu macicy, szyjki macicy, Upławy mogą być również objawem ogólnego osłabienia organizmu. Zapalenie pochwy – przyczyny Przyczynami zapalenia pochwy mogą być: W wieku dziewczęcym: przeniesienie na narządy płciowe bakterii żyjących w okolicy odbytu, wprowadzenie ciał obcych do pochwy, np. ołówki, guziki, grzybica i rzęsistkowica, może być to objaw towarzyszący innym chorobom, np. anginie, zapaleniu płuc. U kobiet w okresie pełnej dojrzałości płciowej: stosunki płciowe, nieprzestrzeganie higieny osobistej, rzęsistek, grzybica, rzeżączka, przeniesienie zakażenia na narządy płciowe zewnętrzne z innych ognisk chorobowych, może być to objaw towarzyszący innym chorobom z obniżoną odpornością organizmu, np. anginie, poporodowe uszkodzenia pochwy i krocza. U kobiet w okresie pokwitania i starości: zmiany zanikowe błony śluzowej pochwy, niedobory hormonalne, zaniedbania w higienie osobistej, cukrzyca. U wieloródek, czyli u kobiet, które przechodziły poród więcej niż jeden raz, następstwem poporodowego rozciągnięcia mięśni pochwy i krocza jest tzw. ziejący srom, który stanowi czynnik mogący wywołać stany zapalne pochwy. Zapalenie pochwy – profilaktyka Największe znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny osobistej, w szczególności zewnętrznych narządów płciowych. Rodzice małych dziewczynek powinni uświadomić dziecku potrzebę codziennych kąpieli, noszenia czystej bielizny i zwracania się do rodziców z prośbą o pomoc w razie pojawienia się świądu i wydzieliny z pochwy. Należy również obserwować, czy dziecko nie drapie krocza w ciągu dnia lub w trakcie snu, co sugeruje pojawienie się podejrzanych zmian chorobowych narządu płciowego. Należy pamiętać, że do mycia sromu nie należy używać mydła, które działa drażniąco, a jedynie ciepłej wody. Wskazane jest przemywanie sromu 3% roztworem kwasu borowego. W okresie miesiączki należy przemywać okolice intymne czystą wodą przynajmniej dwa razy dziennie. Podczas krwawienia miesiączkowego przerywa się leczenie tabletkami dopochwowymi, nie wolno także przeprowadzać zabiegów związanych z irygacją pochwy (płukaniem pochwy). U kobiet utrzymujących stosunki płciowe duże znaczenie ma przestrzeganie zasad higieny współżycia płciowego. Jednakże to często nie wystarcza do przywrócenia prawidłowego stanu biologicznego w pochwie. Konieczne jest miejscowe lub ogólne podawanie preparatów, które odbywa się pod ścisłą kontrolą lekarza. Leczenie zapalenia pochwy Przed podjęciem leczenia należy dokładnie określić przyczynę procesu chorobowego w celu ustalenia najskuteczniejszych sposobów leczenia zapalenia pochwy i późniejszego zapobiegania nawrotom choroby. O całym procesie decyduje lekarz. Leczenie zależne jest od tego, co wywołało zapalenie pochwy, dlatego przed ustaleniem przez lekarza sposobu leczenia ważne jest pobranie wymazu z pochwy. Bakteryjne zapalenie pochwy oraz drożdżakowe zapalenie pochwy i sromu są często spotykane przez ginekologów położników. Leczenie obu dolegliwości jest trudne ze względu na podobne objawy i tendencję do nawracania. W zależności od wyniku badania podaje się antybiotyki lub leki przeciwgrzybicze, niekiedy zarówno doustnie, jak i dopochwowo. W niektórych przypadkach leczeniu poddany powinien zostać również partner. Dodatkowo zaleca się stosowanie leków zawierających bakterie kwasu mlekowego. Podstawą leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy jest metronidazol podawany doustnie lub miejscowo. Stosowanie tej substancji wiąże się jednak z możliwością wystąpienia żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych. Jeżeli wystąpią u nas takie objawy, lekarz może zdecydować o podaniu innej substancji – tynidazolu. Możliwe jest również stosowanie klindamycyny, jest ona jednak mniej skuteczna niż metronidazol. Na rynku dostępne są różne preparaty do stosowania doustnego i miejscowe, które sprawdzą się w leczeniu niepowikłanych zakażeń drożdżakami. Można je zastosować, jeżeli: zakażenia nie występują często, objawy są łagodne lub umiarkowane, prawdopodobną przyczyną infekcji jest C. albicans, pacjentka nie jest w ciąży. Niepowikłane zakażenie drożdżakami można leczyć doustnie lub miejscowo, np. przy pomocy ketokonazolu i itrakonazolu. Pamiętajmy, iż natychmiastowa diagnostyka i podjęcie leczenie są niezwykle istotne w przypadku chorób narządów płciowych. Szybkie zdiagnozowanie zapalenia pochwy prowadzi do ustąpienia nieprzyjemnych objawów. Zwlekanie z wizytą u lekarza lub w aptece może prowadzić do zaostrzenia objawów i przeniesienia zakażenia na narządy sąsiadujące. Odpowiedzi na pytania naszych czytelników Zapalenie pochwy dotyka w ciągu życia niemal każdej kobiety. Przeważającą większość stanowią zakażenia bakteryjne, grzybicze i pierwotniakami. Jak rozpoznać i wyleczyć stan zapalny pochwy? Objawy infekcji pochwy Zapalenie pochwy raczej nie przebiega bezobjawowo. Synptomy, które powinny nas zaniepokoić i skłonić do wizyty u lekarza, to: – upławy; szarozielona, żółta lub brązowa wydzielina, często krwista lub ropna, o rybim zapachu; – ból; zwłaszcza podczas stosunków seksualnych; – pieczenie, szczególnie podczas oddawania moczu; – silny świąd pochwy, niekiedy bardziej dokuczliwy od bólu – podrażnienie, obrzmienie i zaczerwienienie okolic intymnych. Infekcje pochwy mogą mieć różne przyczyny. Często błędem jest nieprawidłowa higiena intymna lub jej brak. Przenoszeniu patogenów sprzyja także używanie cudzych ręczników, myjek czy gąbek, a także częsta zmiana partnerów seksualnych. Na stany zapalne pochwy narażone są też kobiety w ciąży i podczas menstruacji oraz używające antykoncepcyjnych wkładek domacicznych. Bakteryjna infekcja pochwy Za stany zapalne o podłożu bakteryjnym w pochwie, odpowiada zbyt mała obecność ochronnych bakterii Lactobacillus oraz namnażanie się szkodliwych patogenów w jej środowisku. Pozbawiona naturalnej ochrony pochwa, zostaje opanowana przez obce bakterie, którym towarzyszą uporczywe dolegliwości. Pomocne przy bakteryjnej infekcji pochwy są probiotyki ginekologiczne (np. inVag®). Zawierają one żywe szczepy bakterii Lactobacillus, które zagnieżdżają się w pochwie i hamują rozwój złych mikroorganizmów, przywracając florze bakteryjnej odpowiednią równowagę biologiczną. Probiotyk ginekologiczny powinien być dobrany indywidualnie – ze względu na różnice w rodzaju flory bakteryjnej pochwy w różnych populacjach, powinno się korzystać z produktów zawierających szczepy pochodzące od kobiet z tego samego kraju. Grzybicza infekcja pochwy Jeśli upławy są brązowawe, grudkowate i serowate oraz wydzielają silny zapach drożdży, prawdopodobnie mamy do czynienia z infekcją grzybiczą – kandydozą. Kandydoza jest wyjątkowo uciążliwa ze względu na silny świąd i pieczenie pochwy. W jej leczeniu również pomocne są probiotyki, pozwalające dostarczyć mikroflorze pochwy odpowiednią ilość żywych kolonii bakterii Lactobacillus. Pełnią one funkcję ochronną przed namnażaniem się drożdżaków. Trzeba pamiętać, że probiotyki ginekologiczne można stosować nie tylko dopochwowo – są także obecne w postaci doustnych kapsułek (np. prOVag®), podpasek czy tamponów probiotycznych, co jest szczególnie pomocne w czasie miesiączki. Pozostałe rodzaje infekcji pochwy Przyczyną stanu zapalnego pochwy często jest także zakażenie pierwotniakami – na przykład rzęsistkiem pochwowym. Objawy i sposób leczenia takiego zapalenia pochwy są podobne, jak w przypadku, gdy za infekcję odpowiadają bakterie czy grzyby. Czasami stan zapalny pochwy powodują również reakcje alergiczne, lecz są to rzadsze przypadki. Bez względu na przyczynę, wystąpienie stanu zapalnego pochwy jest wskazaniem do koniecznej wizyty u ginekologa. Lekarz dobierze odpowiedni probiotyk ginekologiczny, a w razie wyjątkowo silnej infekcji, zaleci również antybiotykoterapię. Odpowiednie metody leczenia są niezbędne również z powodu kolejnych nawrotów choroby, które występują bardzo często po pierwszym zakażeniu i wynikającym z niego zapaleniu pochwy. Uwaga! Trzeba pamiętać, że preparaty bez recepty to środki doraźne, które stosowane powinny być profilaktycznie – kiedy występuje większe niż zwykle narażenie na infekcję, stan zapalny dopiero się zaczął lub nie ma możliwości szybkiej wizyty u ginekologa. Jeżeli, przez parę dni, podczas stosowania środków z apteki, objawy nie zmniejszą się ani trochę, należy jak najszybciej skonsultować się z lekarzem! Zapalenie pochwy – przyczyny, objawy, leczenie Zapalenie pochwy to częsta infekcja intymna, która atakuje błonę śluzowej pochwy, ale czasem przechodzi również na srom. Ważne jest ustalenie przyczyny zapalenia pochwy – inaczej leczy się bowiem infekcję na tle bakteryjnym, a inaczej tę wywołaną przez grzyby. Zmiany hormonalne, choroba, antybiotykoterapia, przemęczenie, osłabienie, a także cukrzyca lub zła dieta mogą zaburzyć naturalną równowagę w mikroflorze pochwy. Ilość pałeczek kwasu mlekowego spada, pH pochwy wzrasta, a szkodliwe drobnoustroje zamiast ginąć w naturalnie kwaśnym środowisku, namnażają się i powodują przykre dolegliwości. To właśnie różnorodne objawy zapalenia pochwy pozwalają stwierdzić, z jakim rodzajem infekcji mamy do czynienia. Czytaj również: Typy infekcji intymnych Grzybicze zapalenie pochwy Grzybicze zapalenie pochwy zwane popularnie grzybicą, drożdżycą lub kandydozą. Wywołuje je grzyb Candida albicans, którym można zarazić się przez kontakty seksualne, korzystając z publicznych toalet, basenów, saun i solariów. Objawy grzybicy pochwy to silny świąd okolic intymnych oraz charakterystyczne białe, serowate upławy. Niektóre kobiety cierpiące na grzybicę pochwy skarżą się na wodniste upławy. Leczenie grzybicy pochwy polega na stosowaniu maści i globulek przeciwgrzybiczych. Czytaj również: Wydzielina z pochwy − jak odróżnić prawidłową od nieprawidłowej? Waginoza to częsta przypadłość u kobiet cierpiących na duże wahania hormonalne, ale może do niego dojść także w wyniku nieostrożnych kontaktów seksualnych. Upławy są w tym przypadku obfite, białawe i mają charakterystyczny rybi zapach. Domowe leczenie bakteryjnego zapalenia pochwy jest nieskuteczne i konieczne będzie podanie leków na receptę. >> Antybiotyki a grzybica pochwy >> Wkładka domaciczna a infekcje intymne Pasożytnicze zapalenie pochwy Wywołują je najczęściej owsiki przeniesione z odbytu do pochwy w trakcie nieprawidłowego podcierania się lub podmywania. Należy pamiętać, by robić to zawsze w kierunku od sromu do odbytu, aby niepowołane bakterie nie dostały się do pochwy. Pasożytów nie zwalczymy domowymi sposobami, konieczna jest konsultacja lekarska. Sprawdź także: Leczenie infekcji intymnych Atroficzne/zanikowe zapalenie pochwy Cierpią na nie kobiety w wieku menopauzalnym. Sucha pochwa to efekt dużych zmian hormonalnych na tym etapie życia i ścieńczenia śluzówki. Staje się ona także wrażliwa na mikrouszkodzenia, w które szybko wnikają bakterie. Zapalenie pochwy w czasie menopauzy często jest wykrywane, gdy pacjentka skarży się nie tylko na suchość pochwy i ból w trakcie stosunku, ale także ciągły dyskomfort nawet w trakcie niewielkiej aktywności, a także nietrzymanie moczu. Leczenie zanikowego zapalenia pochwy polega na stosowaniu hormonalnej terapii zastępczej, efekty są widoczne po kilku tygodniach. Doraźnie lekarz może zalecić również specjalne preparaty na suchość pochwy, które natychmiast zwiększają poczucie komfortu. Dowiedz się więcej: Infekcje intymne Jak skutecznie leczyć bakteryjne zapalenie pochwy? To powinnaś wiedzieć! Bakteryjne zakażenie pochwy to skutek zaburzenia równowagi w mikroflorze błony śluzowej narządów płciowych. Infekcja pojawia się wówczas, gdy dochodzi do rozwoju bakterii beztlenowych i tlenowych kosztem pałeczek kwasu mlekowego. Leczenie bakteryjnego zakażenia pochwy opiera się przede wszystkim na ograniczeniu szczepów patogennych i przywróceniu prawidłowej flory bakteryjnej pochwy. Kuracja polega na stosowaniu antybiotykoterapii, wspieranej irygacją pochwy. Błona śluzowa pochwy jest skolonizowana przez liczną mikroflorę, którą tworzą bakterie beztlenowe i tlenowe, mykoplazmy urogenitalne oraz grzyby. Prawidłowa flora bakteryjna pochwy (o pH 4-4,7) pełni funkcję ochronną – zabezpiecza przed rozwojem infekcji. Ponieważ jednak dolny odcinek narządów płciowych, a więc srom, pochwa i szyjka macicy – jest narażony na działanie wielu szkodliwych czynników, może pod ich wpływem tracić swoje zdolności obronne, umożliwiając rozwój różnego rodzaju zakażeń. Niedostateczna higiena osobista obojga partnerów, stosowanie antybiotyków oraz zbyt częste używanie preparatów o właściwościach antyseptycznych łatwo stwarza warunki idealne do rozwoju bakteryjnego zakażenia pochwy. Infekcje intymne pojawiają się albo w wyniku przenoszenia chorobotwórczych drobnoustrojów drogą płciową, albo zwiększonego rozwoju bakterii endogennych, czyli tych, które tworzą naturalne, zdrowe środowisko błony śluzowej pochwy. Infekcje bakteryjne wywołują bakterie beztlenowe (BV – bacterial vaginosis) lub tlenowe (AV – aerobic vaginitis). W obu przypadkach dochodzi do zaburzenia równowagi ekosystemu pochwy. Bakterie tlenowe i bakterie beztlenowe w pochwie rozwijają się kosztem pałeczek kwasu mlekowego (Lactobacillus spp. ), co przekłada się na podniesienie poziomu pH, zmniejszenie stężenia mleczanów i zwiększenie stężenia cytokin pozapalnych w wydzielinie. U części kobiet bakteryjne zakażenie pochwy może przebiegać bezobjawowo. U pozostałych, w zależności od rodzaju zakażenia, wiąże się z uciążliwymi objawami. Dolegliwości wywołane przez bakterie beztlenowe: obfite, szarobiałe upławy, nieprzyjemny zapach z pochwy (rybi), pH większe lub równe 4,5. Dolegliwości wywołane przez bakterie tlenowe: skąpe lub obfite, lepkie, ropne upławy o żółtym zabarwieniu, nieprzyjemny zapach z pochwy (gnilny), pH powyżej 6, zaczerwienienie, obrzęk, możliwe drobne nadżerki, bolesność śluzówek, pieczenie, świąd, dyskomfort podczas stosunku (dyspareunia). Antybiotykoterapia i irygacja pochwy – skuteczne leczenie Infekcje intymne o podłożu bakteryjnym są w pełni wyleczalne, choć zdarza się, że dochodzi do nawrotów. Dlatego też leczenie bakteryjnego zakażenia pochwy (wywołanej przez bakterie beztlenowe lub tlenowe) powinno składać się nie tylko z odpowiedniej antybiotykoterapii, lecz także ze sposobów wspomagających odtworzenie naturalnej mikroflory pochwy. Bakteryjne zapalenie pochwy leczy się objawowo i przyczynowo. Do terapii włączane są środki o działaniu łagodzącym i przeciwbólowym, preparaty odbudowujące mikroflorę bakteryjną oraz antybiotyki. Antybiotykoterapia polega na stosowaniu kremów, żelów czy maści aplikowanych bezpośrednio na skórę, globulek dopochwowych bądź tabletek doustnych. Schemat antybiotykoterapii przy zakażeniu bakteryjnym pochwy: Klindamycyna 2% w kremie, stosowanie 5g dziennie przez 7 dni. Metronidazol – 2 g doustnie jednorazowo bądź 500 mg doustnie 2x dziennie przez 7 dni. Meklocyklina 35 mg dziennie, dopochwowo przez 6 dni. Nifuratel 0,5 g i nystatyna 200 000 – jedna globulka dopochwowo 1x dziennie przez 7 dni. Dobrym sposobem na złagodzenie objawów zakażenia i przyspieszenie leczenia jest irygacja pochwy. Płukanie pochwy 1-2 razy dziennie przez 3-7 dni pomaga pokonać ból, pieczenie i swędzenie pochwy, zmniejszyć obrzęk i zaczerwienienie, usunąć upławy i nieprzyjemny zapach z pochwy. Poza tym płyny do irygacji mają szerokie spektrum działania – znieczulają, zabijają bakterie i pomagają odtworzyć naturalną mikroflorę. To prosty zabieg higieniczny, który można przeprowadzić samodzielnie w domu, przy użyciu różnych preparatów. Dobre rezultaty przynosi irygacja pochwy kwasem mlekowym, zawierającym dobroczynne pałeczki kwasu mlekowego. Dużą skuteczność wykazuje też płukanie pochwy chlorowodorkiem benzydaminy, który stabilizuje błony komórkowe, działa antyseptycznie i znieczula miejscowo. Benzydamina to niesteroidowy lek przeciwzapalny z grupy OTC (dostępny bez recepty). Wspieranie leczenia infekcji intymnych irygacją pochwy pozwala obniżyc poziom chorobotwórczych bakterii beztlenowych i tlenowych, a także przywrócić prawidłowe pH. Trzeba także pamiętać, że irygacja pochwy, która polega na miejscowej aplikacji substancji czynnych, jest znacznie efektywniejsza i bezpieczniejsza od innych form farmakoterapii. Umożliwia szybsze uzyskanie efektów terapeutycznych, a dzięki temu, że omija przewód pokarmowy, nie wywołuje ogólnoustrojowych ani żołądkowo-jelitowych działań niepożądanych. W leczeniu bakteryjnego zakażenia pochwy najważniejsze jest, aby antybiotykoterapię stosować do końca, zgodnie z zaleceniami lekarza. Odstawienie leku zaraz po ustąpieniu objawów bardzo często prowadzi do nawrotu choroby. Podobnie dzieje się, kiedy leczenie nie obejmuje środków, które pozwalają odbudować prawidłowy ekosystem w pochwie. Nie wystarczy ograniczyć ilości bakterii beztlenowych czy tlenowych antybiotykami, konieczne jest także stosowanie preparatów zakwaszających oraz probiotyków, zawierających pałeczki kwasu mlekowego. Kluczowa jest także odpowiednia higiena, na którą najlepszym sposobem jest irygacja pochwy. Stan zapalny pochwy – przyczyny, objawy i leczenie Co wywołuje stan zapalny pochwy? Choć stan zapalny pochwy mogą wywołać różnego rodzaju patogeny, do najczęstszych infekcji należą właśnie te bakteryjne. Strefy intymne kobiety chroni niezwykle cienka warstwa nabłonka, co zwiększa ryzyko infekcji. Szczególnie podczas stosunków seksualnych oraz w trakcie miesiączki. Na zaistnienie infekcji intymnej wpływ ma również sama fizjologia kobiety i usytuowanie pochwy w pobliżu cewki moczowej oraz odbytnicy, stanowiących źródła bakterii i patogenów. Dochodzi wówczas do infekcji bakteryjnych. Z kolei te wywołane przez grzyby mogą wystąpić poantybiotykoterapii stosowanej w leczeniu chorób dróg oddechowych. Dzieje się tak ze względu na to, że antybiotyk zabija pałeczki kwasu mlekowego, które hamują rozwój grzybów. Dlatego warto stosować preparaty przeciwgrzybicze przez okres przyjmowania antybiotyku. Infekcje wirusowe to te, które przenoszone są drogą płciową. Najpopularniejszą z nich jest wirus HPV, czyli wirus brodawczaka ludzkiego. Stan zapalny pochwy – jak wyglądają objawy? Do objawów towarzyszących zapaleniu pochwy należą uczucie dyskomfortu związane z pieczeniem i swędzeniem, które może się nasilać po stosunku lub antybiotykoterapii, ból, zaczerwienienie sromu i pochwy, a także upławy i nieprzyjemny zapach. Ponadto, mogą wystąpić również plamienia między miesiączkami. Objawów nie warto lekceważyć! Nawet jeśli infekcja intymna przebiega łagodnie należy podjąć leczenie. W przeciwnym razie, może ona doprowadzić do znacznie poważniejszych dolegliwości, w tym ukrytych i przewlekłych infekcji. Leczenie i zapobieganie stanom zapalnym pochwy Poza dbałością o prawidłową higienę stref intymnych, kobieta powinna dbać również o florę bakteryjną pochwy. Warto wybierać specjalistyczne płyny do higieny intymnej o odczynie pH dopasowanym do okolic intymnych, a także zrezygnować z kąpieli z dodatkami olejków czy soli zapachowych na korzyść prysznica. Ponadto, w trakcie miesiączki należy często zmieniać tampony, a podczas korzystania z toalety podcierać się od przodu do tyłu, zapobiegając tym samym rozwojowi bakterii oraz przenoszeniu patogenów w okolice pochwy. Kiedy stan zapalny już wystąpi, aby do towarzyszących mu objawów dopasować skuteczne leczenie, należy skontaktować się z lekarzem, ponieważ każdy z patogenów wymaga innego rodzaju leczenia. Nierzadko, by precyzyjnie określić rodzaj infekcji, potrzebne jest wykonanie badań laboratoryjnych, w tym cytologii, która, w przypadku infekcji wirusowych, umożliwia ich szybkie wykrycie i zapobieganie dalszym zmianom w organizmie kobiety. W trakcie leczenia, lekarz może zalecić stosowanie leków działających przeciwzapalnie, przeciwbólowo, miejscowo znieczulająco oraz odkażająco. Jednym z takich preparatów jest Tantum Rosa: którego substancją czynną jest benzydamina. Lek ten dobrze się wchłania i precyzyjnie trafia w stan zapalny, pomagając go wyleczyć. Bakteryjne zapalenie pochwy – objawy, przyczyny, leczenie Swędzenie pochwy, pieczenie pochwy – to mogą być objawy bakteryjnego zapalenie pochwy. Objawy te występują, jeśli bakterie zaatakowały również cewkę moczową. Przede wszystkim jednak zapalenie pochwy objawia się poprzez szaro-białe upławy i nieprzyjemny, rybi zapach. Poznaj objawy, przyczyny i metody leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy. Tego typu infekcje intymne powstają, gdy zaburzona zostaje flora bakteryjna pochwy, co dzieje się wskutek antybiotykoterapii, zaburzeń hormonalnych czy częstej zmiany partnerów seksualnych. Bakteryjne zapalenie pochwy może być też konsekwencją jej zbyt częstego podmywania, co powoduje zmianę odczynu pH. Bakteryjne zapalenie pochwy Bakteryjne zapalenie pochwy to jedna z najczęściej występujących infekcji intymnych. 6 na 10 przypadków infekcji intymnych to właśnie zapalenie pochwy (waginoza bakteryjna). Zapalenie pochwy przytrafia się większości kobiet i potrafi mocno uprzykrzyć życie: swędzenie pochwy, upławy i brzydki zapach – to najczęstsze objawy infekcji bakteryjnej pochwy. Dlaczego kobiety tak często cierpią na zapalenie pochwy, z czego bierze się ta choroba i jak ją leczyć? Sprawdź: Dieta przy grzybicy pochwy (candida dieta) – co jeść? Zapalenie pochwy – bakterie beztlenowe Skąd się bierze bakteryjne zapalenie pochwy? To efekt zmian w tak zwanej ekologii pochwy. W pochwie bytuje wiele drobnoustrojów. Mówiąc obrazowo – można je podzielić na „dobre” i „złe”. Do tych dobrych należą przede wszystkim pałeczki kwasu mlekowego – u zdrowej kobiety są one zdecydowanie przeważającym składnikiem flory bakteryjnej pochwy. Nadają one pochwie kwaśny odczyn pH i chronią przed szkodliwymi mikroorganizmami. W przypadku zachwiania równowagi i zmniejszenia liczby pałeczek kwasu mlekowego, do głosu dochodzą inne drobnoustroje – głównie bakterie beztlenowe – w czasie infekcji intymnej ilość bakterii beztlenowych wzrasta nawet o 100 procent. Namnażać mogą się też pałeczki Coli czy paciorkowca. Zapalenie pochwy – przyczyny Zaburzenie równowagi we florze bakteryjnej pochwy i będące tego konsekwencją bakteryjne zapalenie pochwy może być wywołane wieloma czynnikami. Jednym z najczęstszych jest antybiotykoterapia, zwłaszcza stosowana przez dłuższy czas i bez odpowiedniej osłony w postaci probiotyku. Antybiotyki działają bowiem nie tylko na te bakterie, które mają za zadanie wyeliminować z organizmu, ale też na całą florę bakteryjną – pochwy, przewodu pokarmowego itd. Do zaburzeń, które prowadzą do zapalenia pochwy może też dojść na skutek niewłaściwej higieny – zbyt rzadkich, ale też zbyt częstych kąpieli – intensywne podmywanie pochwy może niekorzystnie zmieniać jej pH. Innymi przyczynami zapalenia pochwy są: utrzymywanie stosunków seksualnych z wieloma partnerami, zaburzenia hormonalne, liczne podróże, szczególnie związane ze zmianą klimatu, infekcje bakteryjne innych narządów ciała. Czytaj także: Grzybica pochwy – leki bez recepty i probiotyki ginekologiczne Swędzenie pochwy, pieczenie pochwy Swędzenie pochwy, pieczenie pochwy – to jedne z objawów zapalenia pochwy, aczkolwiek występujące głównie wtedy, gdy choroba obejmie również cewkę moczową. Swędzenie pochwy i pieczenie pochwy odczuwane są wówczas w czasie oddawania moczu. Jednak najbardziej charakterystycznym objawem bakteryjnego zapalenia pochwy jest wydobywająca się z niej wydzielina, a właściwie jej kolor i zapach. U zdrowej kobiety wydzielina z pochwy jest przezroczysta lub biała, a jej konsystencja – lepka. W sytuacji zapalenia pochwy wydzielina staje się biało-szara i wodnista, jest też bardziej obfita. W czasie waginozy bakteryjnej czuć też charakterystyczną, nieprzyjemną woń, którą najłatwiej określić jest jako rybią. Ale uwaga – około 50 procent przypadków infekcji bakteryjnej pochwy przebiega bezobjawowo. Zobacz też: Swędzenie i pieczenie sromu – jak leczyć Zapalenie pochwy – odczyn pH Odczyn pH pochwy w normalnych warunkach powinien utrzymywać się na poziomie 3,6 – 4,5. Jest to odczyn kwaśny, wynikający z obecności dużej ilości pałeczek kwasu mlekowego. W czasie bakteryjnego zapalenia pochwy, które spowodowane jest zaburzeniem stanu równowagi we florze bakteryjnej pochwy, odczyn pH wzrasta powyżej poziomu 4,5, niekiedy – znacznie. To ważna informacja – odczyn pH jest jednym z tych wskaźników, które pozwalają odróżnić bakteryjne zapalenie pochwy od infekcji grzybiczej. W obu przypadkach powodem jest dojście do głosu „złych” drobnoustrojów we florze bakteryjnej pochwy, jednak w przypadku grzybicy pochwy pH nie rośnie, utrzymuje się w przedziale 3,4 – 4,5. Stan zapalny pochwy – leczenie Stan zapalny pochwy w żadnym przypadku nie powinien być lekceważony, nie powinno się też stosować w tym przypadku „samoleczenia”. Podejrzenie infekcji bakteryjnej pochwy powinno skutkować wizytą u ginekologa, który na podstawie zleconych badań zaordynuje odpowiednie leczenie. Istotne jest bowiem nie tylko stwierdzenie stanu zapalnego pochwy, ale i określenie jego przyczyn, w tym głównie tego, które bakterie odpowiadają za infekcję. W zależności od wyników badań, bakteryjne zapalanie pochwy najczęściej leczy się antybiotykami (na przykład klindamycyną), albo chemioterapeutykami – w tej grupie wskazać można na przykład metronidazol, lek będący pochodną nitroimidazolu, wykazujący działanie wobec bakterii beztlenowych. Zobacz: Konsultacja lekarska online w kierunku leczenia bakteryjnego zapalenia pochwy (z e-receptą) Globulki dopochwowe bez recepty Wspomagająco w leczeniu stanu zapalnego pochwy można też stosować różne globulki dopochwowe – bez recepty dostaniemy je w większości aptek. Globulki dopochwowe bez recepty zawierają pałeczki kwasu mlekowego, pomagają więc uzupełnić florę bakteryjną pochwy oraz unormować jej pH. Łagodzą też podrażnienia, zmniejszają swędzenie pochwy i pieczenie pochwy podczas oddawania moczu oraz stosunków seksualnych.

Infekcje drożdżakowe. Jeśli wydzielina z pochwy jest gęsta i przypomina twarożek, może to świadczyć o infekcji grzybiczej. Są one bardzo powszechne, zwłaszcza u młodych kobiet, które przewlekle stosują sterydy lub antybiotyki. Infekcje grzybicze pochwy objawiają się nie tylko zmienionymi upławami, ale również: swędzeniem pochwy,

Kobieta przynajmniej raz w życiu powinna spodziewać się drobnych problemów z okolicą pochwy, a jednym z najczęstszych problemów jest uczucie suchości i swędzenia w pochwie. Istnieje kilka czynników, które mogą powodować ten problem, w tym pranie produktami zawierającymi silne chemikalia lub ciężkie perfumy, a nawet odzież może powodować podrażnienia. Infekcje, takie jak brodawki narządów płciowych i infekcje drożdżakowe, również mogą powodować ten problem. Jeśli delikatna równowaga ph kobiecej pochwy zostanie zakłócona, może wystąpić drażniąca, a czasem bolesna suchość i swędzenie. Na szczęście kobiety mogą leczyć ten irytujący i czasem zawstydzający problem na kilka sposobów. Różne przyczyny Kilka różnych czynników może powodować podrażnienie pochwy, a ustalenie przyczyny problemu pomoże zdecydować, który zabieg jest dla Ciebie odpowiedni. To podrażnienie może być spowodowane silnymi chemikaliami lub perfumami w detergentach do prania, mydłach i niektórych produktach do higieny kobiecej. Inne przyczyny mogą obejmować: Choroby przenoszone drogą płciową Klimakterium Infekcja drożdżakowa pochwy lub kandydoza pochwy Bakteryjne zapalenie pochwy Mniej powszechną przyczyną pieczenia i swędzenia pochwy jest stwardnienie rozsiane. Ten stan jest nie tylko niezwykle rzadki, ale zwykle pojawia się również u kobiet po menopauzie. Stan ten charakteryzuje się białymi, bolesnymi plamami na skórze, które mogą pojawić się, szczególnie wokół sromu. Jak zatrzymać suchą, swędzącą pochwę? W wielu przypadkach podrażnienie pochwy zwykle ustępuje samoistnie. Jeśli problem utrzymuje się lub towarzyszą mu inne objawy, należy skonsultować się z lekarzem. Przyczyna podrażnienia określi, które leczenie jest dla Ciebie odpowiednie. Choroby przenoszone drogą płciową i bakteryjne zapalenie pochwy są leczone antybiotykami, a swędzenie i podrażnienie spowodowane menopauzą można leczyć terapią estrogenową. Kremy i płyny steroidowe są często stosowane w leczeniu innych, bardziej uporczywych przypadków podrażnień, podczas gdy leki przeciwgrzybicze są często stosowane w przypadku infekcji drożdżakowych i związanych z nimi objawów. Kremy steroidowe są również stosowane w leczeniu pieczenia i swędzenia, które często jest związane ze stwardnieniem rozsianym. Oprócz zabiegów zalecanych przez lekarza istnieją naturalne metody leczenia i profilaktyki, które kobiety mogą wykonywać w domu. Przed rozpoczęciem leczenia w domu zawsze najlepiej jest najpierw porozmawiać z profesjonalistą. Jest to szczególnie ważne w przypadku młodszych dziewcząt, ponieważ ich objawy mogą być również oznaką wykorzystywania seksualnego lub niewłaściwego postępowania. Zobacz też - Zapobiegaj infekcjom pochwy dzięki tym 4 skutecznym środkom do samoopieki Naturalne sposoby leczenia suchej, swędzącej pochwy Jednym z najlepszych sposobów leczenia dyskomfortu i podrażnień pochwy jest stosowanie środków zapobiegawczych. Pomoże Ci to nie tylko poczuć się lepiej, ale także doświadczyć zdrowego i satysfakcjonującego życia seksualnego. Niektóre z domowych terapii i środków zapobiegawczych obejmują: Staraj się unikać lub ograniczać kontakt z mocno perfumowanym papierem toaletowym, produktami do kąpieli i produktami higieny kobiecej. Mogą one często powodować lekkie swędzenie i pieczenie na pochwie lub wokół niej. Używanie bezzapachowych i naturalnych produktów może pomóc zmniejszyć ryzyko wystąpienia problemów. Kobieta musi dbać o czystość okolic narządów płciowych, chociaż powinna unikać silnie perfumowanych mydeł do kąpieli lub zawierających żrące chemikalia. Mycie raz dziennie ciepłą wodą i zwykłym mydłem pomoże utrzymać obszar w czystości i zapobiegnie jego wysychaniu. Najlepiej zawsze wycierać górną część pleców pochwy. Może to pomóc w zapobieganiu rozprzestrzenianiu się szkodliwych bakterii. Chociaż ważne jest, aby zawsze nosić czystą bieliznę, równie ważne jest unikanie ciasnych tkanin syntetycznych. Mogą one ograniczać przepływ powietrza do dolnych obszarów i powodować wzrost i namnażanie się szkodliwych bakterii. Prezerwatywy nie tylko pomagają zapobiegać rozprzestrzenianiu się chorób przenoszonych drogą płciową u kobiet, które mogą powodować podrażnienia pochwy, ale mogą również zapobiegać rozprzestrzenianiu się szkodliwych bakterii. Suchość pochwy może być częstym problemem u kobiet, a stosowanie balsamu nawilżającego może nie tylko złagodzić pieczenie i swędzenie, ale może również pomóc w zapobieganiu im. Kobiety powinny powstrzymywać się od współżycia, gdy występują ich objawy, ale przy odpowiedniej opiece i środkach zapobiegawczych problem ten zwykle ustępuje w ciągu kilku dni. Jeśli problem nie ustąpi lub będzie powracać, wskazane jest zasięgnięcie porady lekarza. Podrażnienie pochwy jest nieprzyjemne, a nawet bolesne, ale przy odpowiedniej pielęgnacji możesz wkrótce wrócić do cieszenia się zdrowym ciałem i satysfakcjonującym życiem seksualnym. Czytaj dalej - Wszystko, co musisz wiedzieć o wysypkach pochwowych Michael Wight Michael Wight jest entuzjastą zdrowia i blogerem. Współtworzy różne strony internetowe z branży zdrowia i fitnessu. On jest kompanem Przeczytaj pełne Bio Podobne posty Pokaż wszystkie

Zapalenie pochwy to jedna z najczęstszych dolegliwości kobiecych które zmuszają do wizyty u ginekologa. Przypadłość ta dotyka średnio około 65% kobiet bez względu na wiek. Wywołana jest przez różnego rodzaju infekcje poczynając od tych spowodowanych drożdżakami a na bakteriach kończąc. Zapalenie pochwy to bardzo uciążliwa choroba z która w zależności od źródła jej pojawiania nie jesteśmy w stanie sobie sami poradzić. Każdy organizm posiada określoną florę bakteryjną, pochwa głównie zajmują bakterie kwasu mlekowego. To one właśnie odpowiedzialne są za utrzymanie w sferze intymnej kobiety odpowiedniego poziomu pH. Dzięki utrzymywanie ich poziomu około 4,5% stwarzamy ochronę przed potencjalnymi bakteriami, grzybami oraz zapalenia pochwyIstnieje kilka rodzajów zapalenia pochwy i wszystkie są jednakowo poważne i nie należy bagatelizować ich najczęściej spotykanych zaliczamy między innymi: – grzybiczne zapalenie pochwy, – bakteryjne zapalenie pochwy, – drożdżakowe zapalenie zapalenie pochwy – za jego główną przyczynę uważa się występowanie grzybów z rodziny Candida a dokładnie Candida albicans. Charakterystyczne dla tego rodzaju zapalenia pochwy jest to iż następuje ono w wyniku zachwiania mikroflory pochwy. W praktyce oznacza to zachwianie odporności, osłabienia lub zastosowania hormonalnej antykoncepcji. Najczęstszymi objawami grzybicznego zapalenia pochwy są upławy o szarawym zabarwieniu i bardzo silnym i nieprzyjemnym zapalenie pochwy – ciężko jest ustalić jedna przyczynę powodującą ten rodzaj zapalenia. Jedno z kryteriów rozpoznawczych stanowi podwyższony poziom pH. Przyczyną powodującą bakteryjne zapalenie pochwy może być między innymi częsta zmiana partnerów seksualnych i nie stosowanie zabezpieczenia np. prezerwatywy. Inna przyczyną może być nieprawidłowy dobór preparatów do higieny intymnej, niedobór witaminy D3 oraz długotrwały zapalenie pochwy – potoczne nazwa to kandydoza pochwy to schorzenie najczęściej występujące wśród kobiet. Do najczęściej występujących objawów zaliczamy między innymi wrażliwości towarzyszącą temu bolesność okolic intymnych, pieczenie, świąt, dyskomfort w trakcie stosunku, ból w trakcie oddawania moczu. Występują także wodniste upławy bez zapachu, niekiedy o serowatej stanu zapalnego pochwyPrzyczyn których wynikiem jest zapalenie pochwy bez względu na jego rodzaj jest bardzo wiele. Do najczęściej spotykanych zalicza się: – wielość partnerów seksualnych, – brak odpowiedniej higieny osobistej, – wiele zaleceń do których należy stosować się w dniu codziennym aby zminimalizować ryzyko wystąpienia tej nieprzyjemnej dolegliwości. Wśród najczęściej zalecanych wyróżniamy między innymi, nie korzystanie ze wspólnych środków higieny osobistej takich jak ręczniki, gąbki itp., ograniczone korzystanie z basenu lub toalet na zakażenia pochwy wzrasta wtedy, gdy kobieta: – stosuje wewnątrzmaciczną wkładkę antykoncepcyjną, – poddaje się częstym zabiegom ginekologicznym, – stosuje częste irygacje pochwy, – stosuje zapalenia pochwyIstnieje wiele charakterystycznych objawów wskazujących na zapalenie pochwy. Najbardziej charakterystyczne jest występowanie dokuczliwych upławów. Zawsze bez względu na ich rodzaj zaleca się wizytę u lekarza specjalisty który w celu zdiagnozowania źródła pochodzenia zapalenia pochwy wykona badanie poziomu pH wydzielina z pochwy ma specyficzny zapach i konsystencję. Upławy mogą być zielonkawe, bladożółte, białe, wodniste, gęste lub o serowatej konsystencji. Niekiedy wydzielina jest podbarwiona krwią. Odczuwane w związku z zakażeniem pieczenie pochwy ma tendencję do nasilania się w trakcie innych objawów zapalenia pochwy zaliczamy ból podczas stosunku płciowego a także w trakcie oddawania moczu, uciążliwe pieczenie oraz świąd pochwy, zaczerwienienie sromu i pochwy, a także zapalenia pochwySposób leczenia stanu zapalnego pochwy zależy od przyczyny tej przypadłości. Diagnozę oraz rozpoznanie przeprowadza lekarz, w niektórych przypadkach konieczne jest wykonanie dodatkowych przypadku stwierdzenia bakteryjnego zapalenia pochwy zaleca się przyjmowanie preparatów probiotycznych, które dzięki zawartości szczepów bakterii kwasu mlekowego odbudowują prawidłową florę bakteryjną pochwy. Leki stosowane w terapii grzybiczych zapaleń pochwy i sromu to: nystatyna, natamycyna, klotrimazol, izokonazol, tiokonazol, mikonazol, fentikonazol, ketokonazol, flukonazol, leczeniu infekcji grzybiczych stosuje się tabletki dopochwowe, żele, kremy, globulki oraz specjalne tampony. Stosuje się leczenie azolami powoduje zmniejszenie dolegliwości oraz eliminację grzybów z hodowli u 80-90 proc. pacjentek, które ukończyły leczenie. Objawy zwykle ustępują w ciągu 2-3 w leczeniu rzęsistkowego zapalenia pochwy wykorzystuje się najczęściej leczeniu drożdżakowego zapalenia pochwy i jej umiarkowanej postaci skuteczne jak stosowane miejscowo azole. Leczone pacjentki należy uprzedzić, iż objawy zapalenia mogą utrzymywać się przez 2-3 dni po przyjęciu pacjentek z postacią powikłaną kandydozy pochwy i sromu zaleca się zastosowanie dodatkowej dawki 150 mg flukonazolu 72 godziny po pierwszej do zastosowania powyższej terapii jest stosowanie jej u kobiet w ciąży oraz karmiących piersią.

drożdżakowe zapalenie pochwy leczenie domowe