⚽ Oda Do Starości Wisława Szymborska

Krótka biografia Wisława Szymborska – ur. 2 VII 1923 r. w Kórniku, w Poznańskiem; zm. 1 II 2012 w Krakowie. Od 1929 r. mieszkała w Krakowie, w latach 1945–1948 studiowała filologię polską i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Debiutowała w marcu 1945 wierszem Szukam słowa, ogłoszonym w dodatku do „Dziennika Polskiego”. W latach 1953-1981 pracowała w krakowskim tygodniku „Życie Literackie”, gdzie prowadziła dział poezji i stałą rubrykę Lektury nadobowiązkowe(wznowioną później na łamach dodatku do „Gazety Wyborczej” − „Gazeta o Książkach”). Wybór tych felietonów opublikowany został kilkakrotnie w formie książkowej. Szymborska wydała 13 tomików wierszy: Dlatego żyjemy (1952), Pytania zadawanie sobie (1954), Wołanie do Yeti (1957), Sól (1962), Sto pociech (1967), Wszelki wypadek (1972), Wielka liczba (1976), Ludzie na moście (1986), Koniec ipoczątek (1993, 1996), Chwila (2002), Dwukropek (2005), Tutaj (2009) oraz – wydany pośmiertnie, niedokończony tom Wystarczy (2012). Jej wiersze zostały przetłumaczone na ponad czterdzieści języków. Publikowała także przekłady poezji, głównie z francuskiego i niemieckiego. W 1991 r. Szymborska otrzymała Nagrodę im. Goethego, w 1995 r. została laureatką Nagrody Herdera. W maju 1995 r. Uniwersytet Poznański nadał jej tytuł doktora honoris causa. W 1996 Wisława Szymborska otrzymała nagrodę polskiego PEN Clubu oraz literacką nagrodę Nobla. W 2001 r. została członkiem honorowym American Academy of Arts and Letters. W 2011 r. uhonorowano ją najwyższym odznaczeniem państwowym − Orderem Orła Białego. 1923–1954 1923 2 lipca W Kórniku pod Poznaniem Annie Marii z domu Rottermund i Wincentemu Szymborskiemu, zarządcy dóbr hr. Zamoyskiego, rodzi się córka. 2 września Córka państwa Szymborskich otrzymuje na chrzcie imiona Maria Wisława Anna. 1924 Po przejściu na emeryturę Wincenty Szymborski z żoną i córkami, starszą Marią Nawoją i młodszą Marią Wisławą, przenosi się do Torunia. 1929 Rodzina osiedla się na stałe w Krakowie na ulicy Radziwiłłowskiej, w kamienicy kupionej przez Wincentego Szymborskiego. 1930 Wisława, zwana Ichną, idzie do I klasy w Szkole Powszechnej im. Józefy Joteyko na ulicy Podwale. 1935 Rozpoczyna naukę w Gimnazjum Sióstr Urszulanek na ulicy Starowiślnej. 1936 W wieku 66 lat umiera Wincenty Szymborski. 1941 Wiosna Wisława zdaje maturę na tajnych kompletach. 1942 28 lutego Tą datą opatrzony jest pierwszy zachowany wiersz Wisławy Szymborskiej zatytułowany „Topielec. Poemat epiczny w II pieśniach”. 1943 Wisława Szymborska zatrudnia się jako urzędniczka na kolei, aby uniknąć wywózki na roboty do Niemiec. 1944 Niektóre z wierszy napisanych w tym roku Wisława Szymborska uzna po wojnie za godne druku. 1945 14 marca Debiutuje na łamach „Walki” – dodatku do „Dziennika Polskiego” – wierszem „Szukam słowa”, który redakcja, uznając go za zbyt przegadany, skróciła o połowę. Jesień Rozpoczyna studia na Uniwersytecie Jagiellońskim, najpierw na polonistyce, potem na socjologii. Żadnego z tych kierunków nie ukończy. 1947–1948 Pracuje jako sekretarz redakcji dwutygodnika oświatowego „Świetlica Krakowska”, robi ilustracje do książek. 1948 Kwiecień Wychodzi za mąż za Adama Włodka, poetę, tłumacza, krytyka literackiego, i przenosi się z domu rodzinnego do Domu Literatów przy ul. Krupniczej 22, gdzie po wojnie zgrupowano pisarzy. 1950 Wstępuje do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. 1952 Ukazuje się tomik Dlatego żyjemy (Czytelnik; nakład 1140 egzemplarzy), na podstawie którego Wisława Szymborska zostaje przyjęta do Związku Literatów Polskich. Do późniejszych zbiorów poetka nie włączy żadnego wiersza z tej książki. Wiersz z tego tomiku „Gdy nad kołyską Ludowej Konstytucji do wspomnień sięga stara robotnica” zostaje nagrodzony w konkursie Ministra Kultury i Sztuki, ZLP i SDP. 1953 Styczeń Zostaje kierownikiem działu poezji w tygodniku „Życie Literackie”. Marzec Po śmierci Józefa Stalina w specjalnym numerze „Życia Literackiego” ukazuje się wiersz Szymborskiej „Ten dzień”, za który po latach będzie zaciekle atakowana w wolnej Polsce. „Napisałam go ze szczerego serca, tego się nie da dziś zrozumieć” – powie, wspominając ten czas. 1954 Rozwodzi się z Adamem Włodkiem, z którym pozostanie w przyjaźni aż do jego śmierci. Wiosna W ramach wymiany kulturalnej po raz pierwszy w życiu wyjeżdża za granicę – do Bułgarii. W czasie dwutygodniowego pobytu jej przewodnikiem jest Błaga Dimitrowa, tłumaczka, w latach 90. wiceprezydent Bułgarii. Ukazuje się tomik Pytania zadawane sobie (Wydawnictwo Literackie) w nakładzie 1175 egzemplarzy. Ukazuje się II wydanie tomiku Dlatego żyjemy (Czytelnik; nakład 2101 egzemplarzy). Dostaje za oba wydane tomiki Nagrodę Literacką Miasta Krakowa. 1955–1968 1955 Za tomik Pytania zadawane sobie otrzymuje wyróżnienie przy Nagrodzie Państwowej. Jesień – w ramach wymiany kulturalnej wyjeżdża na Słowację na spotkanie z tamtejszymi pisarzami. Dostaje Złoty Krzyż Zasługi za „osiągnięcia w dziedzinie literatury i sztuki”. 1957 Jesień – wyjeżdża po raz pierwszy na Zachód – na stypendium do Paryża. Ukazuje się tomik Wołanie do Yeti (Wydawnictwo Literackie) w nakładzie 1135 egzemplarzy. 1958 10 stycznia – wraz z Janem Józefem Szczepańskim oraz Sławomirem Mrożkiem odwiedza w podparyskim MaisonsLafitte Jerzego Giedroycia, redaktora paryskiej „Kultury”. 1960 Zaczyna prowadzić w „Życiu Literackim” (wspólnie z Włodzimierzem Maciągiem) rubrykę „Poczta literacka”, w której odpowiada na nadsyłane do redakcji listy z rękopisami młodych aspirujących do roli pisarza. Wyjeżdża z delegacją pisarzy polskich do Moskwy, Leningradu i Suchumi w Gruzji. W wieku 71 lat umiera Anna Maria Szymborska. 1962 Ukazuje się tomik Sól (Państwowy Instytut Wydawniczy) w nakładzie 1750 egzemplarzy. 1963 14–17 sierpnia uczestniczy w spotkaniach pisarzy polskich i duńskich na Uniwersytecie Ludowym w Krogerup pod Kopenhagą. Jesień – opuszcza literacki kołchoz na Krupniczej 22 i przenosi się do kawalerki na piątym piętrze wieżowca na rogu ulic 18 Stycznia (dziś Królewskiej) i Nowowiejskiej, którą ze względu na rozmiary nazywała „szufladą”. Listopad – wyjeżdża z grupą pisarzy do Jugosławii. Zwiedza Dalmację, jedzie do Macedonii i odwiedza niedawno zniszczone przez trzęsienie ziemi Skopje. Dostaje Nagrodę Ministra Kultury i Sztuki II stopnia za tomik Sól. 1964 Ukazują się Wiersze wybrane (Państwowy Instytut Wydawniczy) w nakładzie 4290 egzemplarzy. 1965 Na Międzynarodowym Festiwalu Piosenki w Sopocie Łucja Prus wykonuje piosenkę „Nic dwa razy się nie zdarza” do słów Wisławy Szymborskiej (poetka po raz pierwszy wyraziła zgodę na wykonanie piosenki do jej wiersza, a nawet na zmianę w drugim wersie. I tak zamiast: „Nic dwa razy się nie zdarza / i nie zdarzy. Z tej przyczyny”, Łucja Prus śpiewa: „Nic dwa razy się nie zdarza / i zapewne z tej przyczyny”). 1966 Wisława Szymborska odsyła legitymację partyjną w geście solidarności z wyrzuconym z PZPR Leszkiem Kołakowskim i traci stanowisko kierownika działu poezji oraz etat w „Życiu Literackim”. 1967 11 czerwca W „Życiu Literackim” ukazuje się pierwszy felieton z cyklu „Lektury nadobowiązkowe”, które będzie pisać – z krótszymi i dłuższymi przerwami i z różną częstotliwością – do roku 2002. Omawia w nich (w jednym akapicie objętości strony maszynopisu) książki spoza głównego nurtu, zwykle pomijane przez recenzentów. Jesień Pobyt w Paryżu i na południu Francji oraz w Hiszpanii. Ukazuje się tomik Sto pociech (Państwowy Instytut Wydawniczy) w nakładzie 3225 egzemplarzy. Wychodzi zbiór Poezje wybrane (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza, seria Biblioteka Poetów XX Wieku) w nakładzie 10 320 egzemplarzy w wyborze i z przedmową autorki. 1968 Lato i jesień Z powodu zagrożenia chorobą płuc Wisława Szymborska spędza kilka miesięcy w sanatorium przeciwgruźliczym. 1969–1981 1969 W albumach, do których przez całe życie wklejał fotografie Kornel Filipowicz, zdjęcia Szymborskiej zaczynają się pojawiać w roku 1969. Byli związani z sobą aż do śmierci Filipowicza w roku 1990. 12 czerwca Po raz pierwszy od wyjazdu w 1924 roku Wisława Szymborska odwiedza rodzinny Kórnik na zaproszenie Ryszarda Krynickiego, ówczesnego pracownika tamtejszej Biblioteki. 1970 Wyjeżdża do Belgii na Biennale Poezji w Knokke koło Ostendy. Ukazują się Poezje (Państwowy Instytut Wydawniczy, seria: Biblioteka Poetów) w nakładzie 5260 egzemplarzy, z przedmową Jerzego Kwiatkowskiego. Ukazuje się Wybór poezji (Czytelnik, seria Poeci Polscy) w nakładzie 15 290 egzemplarzy. 1972 Ukazuje się tomik Wszelki wypadek (Czytelnik) w nakładzie 8280 egzemplarzy. Wisława Szymborska wyjeżdża wraz z Kornelem Filipowiczem na Targi Książki do Frankfurtu nad Menem. 1973 Kwiecień Wyjeżdża wraz z Kornelem Filipowiczem na wieczory autorskie do Niemiec i Holandii. 16 maja Ta data – „Dnia 16 maja 1973 roku” – to tytuł wiersza z tomiku Koniec i początek: „Jedna z tych wielu dat, / które nie mówią mi już nic. / Dokąd w tym dniu chodziłam, / co robiłam – nie wiem”. Ukazuje się pierwsze książkowe wydanie Lektur nadobowiązkowych, wielokrotnie w następnych latach wznawianych i uzupełnianych o nowe felietony. Ukazuje się Wybór wierszy (Państwowy Instytut Wydawniczy, seria: Biblioteka Literatury XXXlecia) w nakładzie 20 290 egzemplarzy. 1974 Wisława Szymborska dostaje Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski. 1975 Wisława Szymborska podpisuje memoriał do Sejmu PRL – tak zwany List pięćdziesięciu dziewięciu – w sprawie zmian w konstytucji. Intelektualiści protestują w nim przeciwko wpisaniu do konstytucji sojuszu ze Związkiem Radzieckim i kierowniczej roli PZPR. Ukazuje się II wydanie Wszelkiego wypadku (Czytelnik) w nakładzie 10 265 egzemplarzy. 1976 W ramach represji za podpisanie Listu pięćdziesięciu dziewięciu SB zawiadamia biuro paszportowe, że należy „zastrzec wszelkie wyjazdy figuranta [Wisławy Szymborskiej] do krajów kapitalistycznych. Dotyczy to zarówno wyjazdów prywatnych jak i służbowych”. Ukazuje się tomik Wielka liczba (Czytelnik) w nakładzie 10 280 egzemplarzy. Ukazuje się bibliofilski wybór poezji Szymborskiej – Tarsjusz i inne wiersze (Krajowa Agencja Wydawnicza), w ilustracjami Barbary Gawdzik-Brzozowskiej, w nakładzie 860 numerowanych egzemplarzy. 1977 Ukazuje się II wydanie tomiku Wielka liczba (Czytelnik) w nakładzie 10 290 egzemplarzy. Ukazuje się II wydanie Poezji (Państwowy Instytut Wydawniczy, seria Biblioteka Poetów) w nakładzie 10 290 egzemplarzy. 1978 Szymborska podpisuje deklarację założycielską Towarzystwa Kursów Naukowych, instytucji związanej z Komitetem Obrony Robotników, prowadzącej niezależne wykłady z historii, literatury, ekonomii. 1979 Ukazuje się II wydanie Wyboru wierszy (Państwowy Instytut Wydawniczy, seria Biblioteka Literatury XXX lecia) w nakładzie 30 315 egzemplarzy. 1980 Listopad Podpisuje list do Rady Państwa z apelem o złagodzenie wyroków w sprawie braci Kowalczyków skazanych na wieloletnie więzienie za wysadzenie auli WSP w Opolu. 1981 Nawiązuje współpracę z nowym krakowskim miesięcznikiem literackim „Pismo”, w którym zastępcą redaktora naczelnego jest Kornel Filipowicz. Grudzień Po ogłoszeniu stanu wojennego zrywa współpracę z „Życiem Literackim” i jej nazwisko definitywnie znika ze stopki. 1982–1993 1982 Jesień Przenosi się do dwupokojowego mieszkania w bloku przy ul. Chocimskiej (czwarte piętro bez windy). 1983 Wierszem „Schyłek wieku” rozpoczyna współpracę z „Tygodnikiem Powszechnym” 4 grudnia W siedzibie krakowskiego Klubu Inteligencji Katolickiej wierszem „Głos w sprawie pornografii” Szymborska otwiera pierwszy numer niezależnego od cenzury mówionego pisma „NaGłos”, z którym będzie odtąd współpracować. Poświęcone Wisławie Szymborskiej specjalne numery drukowanego „NaGłosu” ukażą się w roku 1993 (nr 12) i 1996 (nr 24). Ukazuje się II wydanie Poezji zebranych w wyborze autorki (Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza) w nakładzie 10 330 egzemplarzy. 1985 Maj W paryskiej „Kulturze” i podziemnej „Arce” Szymborska publikuje pod pseudonimem Stańczykówna wiersz „Dialektyka i sztuka”, którego nigdy później nie włączy do żadnego zbioru wierszy. 1986 27 stycznia Umiera Adam Włodek, były mąż i jeden z najbliższych przyjaciół Wisławy Szymborskiej. Po dziesięcioletniej przerwie ukazuje się nowy tomik wierszy Ludzie na moście (Czytelnik) w nakładzie 20 320 egzemplarzy. Uhonorowany zostanie Nagrodą Kulturalną podziemnej Solidarności oraz nagrodą miesięcznika „Odra” (ministerialną nagrodę Funduszu Literackiego poetka odrzuca). 1987 Ukazuje się III wydanie Poezji (Państwowy Instytut Wydawniczy, seria Biblioteka Poetów) w nakładzie 50 200 egzemplarzy. 1988 Wisława Szymborska jest wśród członków założycieli Stowarzyszenia Pisarzy Polskich, skupiającego twórców związanych z opozycją. Zostaje przyjęta w poczet członków Pen Clubu. Ukazuje się II wydanie Ludzi na moście (Czytelnik) w nakładzie 20 000 egzemplarzy. 1989 Ukazują się Poezje. Poems (Wydawnictwo Literackie), edycja polskoangielska. 1990 28 lutego Umiera Kornel Filipowicz. Wisława Szymborska otrzymuje przyznaną przez jury Nagrody Kościelskich Nagrodę im. Zygmunta Kallenbacha (zmarłego prezesa Fundacji Kościelskich) za tom Ludzie na moście, uznany za najwybitniejszą książkę dziesięciolecia. 1991 28 sierpnia W kościele św. Pawła we Frankfurcie nad Menem odbywa się uroczystość wręczenia Wisławie Szymborskiej prestiżowej Nagrody Goethego, której laureatami byli wcześniej między innymi Zygmunt Freud, Karl Jaspers, Hermann Hesse, Tomasz Mann. Wyjeżdża do Pragi na spotkania autorskie zorganizowane przez tamtejszy Instytut Polski i ambasadę. 1992 10 września Przyjeżdża do Poznania na wieczór autorski w ramach Czwartków Literackich w pałacu Działyńskich. Odwiedza rodzinny Kórnik. 21 października Bierze udział w dedykowanym Czesławowi Miłoszowi wieczorze autorskim „NaGłosu” w pałacu Pugetów w Krakowie. 1993 Maj Wyjeżdża do Sztokholmu na wieczór autorski w królewskim Teatrze Dramatycznym. 27 października Uczestniczy w Poznaniu w wieczorze autorskim „NaGłosu” dedykowanym Stanisławowi Barańczakowi. Wyjeżdża do Londynu na spotkanie autorskie zorganizowane przez Instytut Polski. Wydaje tomik Koniec i początek (Wydawnictwo a5), a w nim wiersz tren napisany po śmierci Filipowicza „Kot w pustym mieszkaniu”. 1995–1999 1995 Maj Odbiera w Poznaniu doktorat honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza. Profesor Edward Balcerzan w swojej laudacji mówi: „Poezja Wisławy Szymborskiej to poezja wielkich pytań. Krytycy odnajdują w niej inspiracje filozoficzne, przy czym jest to filozofia bez ograniczeń i zawężeń, niedająca się sprowadzić do egzegezy języka, niepomniejszona do wymiarów gry definicyjnej, szeroko otwarta na metafizykę, podejmującą spór o istnienie świata”. Wisława Szymborska zostaje członkiem Polskiej Akademii Umiejętności. Otrzymuje austriacką Nagrodę Herdera. Laudację wygłasza profesor uniwersytetu w Getyndze Reinhard Lauer, który mówi: „Jej poezja trzyma w napięciu, nie można się jej naczytać do syta. A podczas czytania umysł się odświeża i rozjaśnia, nie sposób nie odkryć, że ésprit polonais jest rodzaju żeńskiego”. 1996 Styczeń Ukazuje się zbiór opowiadań Kornela Filipowicza Rzadki motyl w wyborze i z przedmową Wisławy Szymborskiej. 30 września Wisława Szymborska dostaje nagrodę Pen Clubu za całokształt twórczości poetyckiej. Ukazuje się autorski wybór wierszy Widok z ziarnkiem piasku (Wydawnictwo a5). 3 października Akademia Szwedzka honoruje Wisławę Szymborską literacką Nagrodą Nobla. W uzasadnieniu pisze: „Jej poezja z ironiczną precyzją odsłania prawa biologii i działania historii we fragmentach ludzkiej rzeczywistości”. 10 listopada Poetka bierze udział w spotkaniu autorskim na Dużej Scenie Starego Teatru w Krakowie, które jest promocją wyboru Widoku z ziarnkiem piasku oraz wydanego przez Znak zbioru najważniejszych tekstów krytycznych o jej poezji Radość czytania Szymborskiej. 6 grudnia Wisława Szymborska jedzie na tydzień do Sztokholmu na uroczystości związane z wręczaniem Nagród Nobla (10 grudnia). W swoim noblowskim wykładzie mówi: „Wysoko sobie cenię dwa małe słowa: »nie wiem«. Małe, ale mocno uskrzydlone”. 1997 Kwiecień Odwiedza w Darmstadt swego tłumacza na niemiecki Karla Dedeciusa. Wyjeżdżają do Frankfurtu i Berlina na spotkania z czytelnikami. 9 maja Bierze udział – wraz z Czesławem Miłoszem – w Warszawskich Dniach Literatury. Spotkanie dwójki noblistów z publicznością odbywa się na Zamku Królewskim. 18 czerwca Umiera siostra Szymborskiej Nawoja. 4–6 października Wraz z Czesławem Miłoszem Szymborska patronuje krakowskiemu Spotkaniu Poetów Wschodu i Zachodu. 5 października Jest gospodynią wieczoru poezji w synagodze Tempel, gdzie – wraz z poetami z różnych stron świata – czyta swoje wiersze. Między wierszami improwizuje na trąbce Tomasz Stańko, który odtąd będzie zapraszany przez poetkę, by grał na jej wieczorach autorskich. Listopad Przeprowadza się do trzypokojowego mieszkania w nowoczesnym bloku przy ulicy Piastowskiej. 1998 31 stycznia Wysyła do „Gazety Wyborczej” oświadczenie, że krążący po Polsce przypisywany jej wiersz „Jak ja się czuję” nie jest jej autorstwa. 11 marca Na specjalnej sesji Rady Miasta otrzymuje tytuł honorowego obywatela Krakowa „za zasługi w rozwijaniu piękna języka polskiego oraz rozsławienie kultury polskiej i miasta Krakowa”. 27–29 października Bierze udział w konferencji „Życie i twórczość Kornela Filipowicza” w Wyższej Szkole Pedagogicznej w Krakowie. 1999 22 października Uczestniczy w Centrum Kultury Żydowskiej w promocji książki Joanny Helander Gdyby ta Polka była w Szwecji – albumu będącego fotograficznym zapisem jej wizyty w Szwecji na uroczystościach wręczania Nagrody Nobla. 2000–2003 2000 Maj Ukazują się Wiersze wybrane (Wydawnictwo a5) w wyborze i układzie autorki. Kolejne, uzupełniane wydania będą się ukazywały w następnych latach. Wraz z Joanną i Jerzym Illgami oraz Marią Makuch Wisława Szymborska wyjeżdża na tydzień zwiedzać Wenecję. Październik Wychodzi drukiem pamiętnik dziadka Wisławy Antoniego Szymborskiego – Burzliwe fortuny obroty (Znak) – który jako nastolatek brał udział w Powstaniu Wielkopolskim, potem zdobywał szlify oficerskie pod komendą generała Bema na Węgrzech, wreszcie dowodził oddziałem w Powstaniu Styczniowym. W międzyczasie włóczył się po całej Europie, a nawet był poszukiwaczem złota w Kalifornii. 3 października Wisława Szymborska uczestniczy w spotkaniu noblistów w Wilnie. Czesław Miłosz i Günter Grass (a także Tomas Venclova) biorą tam udział w debacie na temat stosunków narodowościowych w Europie Środkowej i Wschodniej, Szymborska czyta wiersz „Nienawiść”. 17 października Wraz z Czesławem Miłoszem, a także ministrami spraw zagranicznych Władysławem Bartoszewskim i Joschką Fischerem, Wisława Szymborska otwiera polski rok na Międzynarodowych Targach Książki we Frankfurcie. 27 października Bierze udział w spotkaniu w krakowskiej PWST, gdzie promowana jest książka jej dziadka Antoniego („nie miałam go okazji poznać, bo urodziłam się czterdzieści lat po jego śmierci”). Listopad Ukazuje się Poczta literacka, czyli jak zostać (lub nie zostać) pisarzem (Wydawnictwo Literackie) – przygotowany przez Teresę Walas wybór co śmieszniejszych odpowiedzi z rubryki, którą Szymborska prowadziła w „Życiu Literackim” przez blisko dziesięć lat. 10–13 listopada Wisława Szymborska wraz z Czesławem Miłoszem patronuje Drugim Spotkaniom Poetów „Poezja między piosenką a modlitwą”. 10 listopada Uczestniczy w wieczorze poezji w kościele św. Katarzyny i czyta swoje wiersze. 10 grudnia Bierze udział w wieczorze promocyjnym Poczty literackiej, który odbywa się w Sali Mehofferowskiej Wydawnictwa Literackiego. Z inicjatywy Wisławy Szymborskiej ukazuje się Godzina dla Adama (Wydawnictwo Literackie), książka wspomnień o Adamie Włodku. Wisława Szymborska – oprócz napisania wspomnienia – dokonała wybór jego wierszy do tej publikacji. 2001 Wisława Szymborska przyjmuje godność członka honorowego Amerykańskiej Akademii Sztuki i Literatury. „Zazwyczaj staram się unikać wszelkich godności, honorów, tyttułów, ponieważ wprawiają mnie one w zakłopotanie – mówiła w czasie uroczystości wręczenia dyplomu w konsulacie amerykańskim w Krakowie. – Ale w tym przypadku próżność zwyciężyła”. 2002 Sierpień Ukazuje się tomik Chwila (Znak), pierwszy po Noblu. 14 września Wisława Szymborska przyjeżdża do Warszawy na promocję Chwili w radiowym Studiu im. Agnieszki Osieckiej. Wrzesień Wychodzi kolejny (szósty już) tom felietonów Nowe lektury nadobowiązkowe (Wydawnictwo Literackie). 18 września W Sali Mehofferowskiej Wydawnictwa Literackiego odbywa się wieczór promocyjny felietonów Szymborskiej. 24 października Wisława Szymborska bierze udział w wieczorze autorskim w krakowskiej PWST i czyta wiersze z Chwili. 2003 Maj Wyjeżdża do Sztokholmu na promocję nowego wyboru swoich wierszy w przekładach Andersa Bodegårda. Otrzymuje nominację do nagrody Nike za tomik Chwila, który znajdzie się w finałowej „siódemce”. Ukazuje się zbiór żartobliwych wierszyków noblistki Rymowanki dla dużych dzieci (Wydawnictwo a5), z gatunkami klasycznymi, takimi jak limeryk czy epitafium, ale też utworzonymi przez samą Szymborską (moskaliki, lepieje, odwódki, altruitki, podsłuchańce). 9 czerwca Wieczór poetycki Wisławy Szymborskiej w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie w związku z ukazaniem się Rymowanek dla dużych dzieci oraz Wierszy wybranych (Wydawnictwo a5). 27 października Wisława Szymborska jedzie do Cieszyna na uroczystości odsłonięcia tablicy dla uczczenia pamięci Kornela Filipowicza w związku z 90. rocznicą jego urodzin. 7 listopada Wyjeżdża do Włoch na zorganizowany przez Jarosława Mikołajewskiego, dyrektora Instytutu Polskiego w Rzymie, wieczór autorski. Ukazuje się bibliofilskie wydanie tomiku: Wisława Szymborska, Wiersze, Elka HołoweńkoMatuszewska, Zielniki (Wydawnictwo Bosz). 2004–2012 2004 Grudzień Zaproszona na obchody 700lecia gminy żydowskiej w Krakowie Wisława Szymborska spędza tydzień w Izraelu. 2005 Maj Wyjazd do Turynu i Genui na spotkania autorskie. 14 września W ramach spotkań „Zawsze Poezja” Jerzy Illg prowadzi w synagodze Tempel wieczór poetycki, w którym biorą udział Yusef Komunyakaa, Edward Hirsch, Ryszard Krynicki. Wisława Szymborska czyta swoje najnowsze wiersze, które wejdą do tomiku Dwukropek. Oprawę muzyczną wieczoru tworzy Janusz Muniak Quartet. Październik Wisława Szymborska zostaje uhonorowana Złotym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Listopad Ukazuje się tomik wierszy Dwukropek (Wydawnictwo a5). 17 grudnia W Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie odbywa się wieczór autorski Wisławy Szymborskiej jednocześnie z promocją książki Tadeusza Nyczka Tyle naraz świata. 27 × Szymborska (Wydawnictwo a5). 2006 Maj Dwukropek otrzymuje nominację do nagrody Nike. Wrzesień Dwukropek wygrywa nagrodę Nike w plebiscycie czytelników „Gazety Wyborczej”. 2007 Maj Wisława Szymborska wyjeżdża do Włoch na spotkania autorskie. Zwiedza Sienę i Pizę w Toskanii oraz Rzym. Ukazuje się zbiór opowiadań Kornela Filipowicza o tematyce żydowskiej w wyborze i z przedmową Wisławy Szymborskiej. Wychodzi edycja polskoniemiecka wyboru Sto wierszy – sto pociech (Wydawnictwo Literackie). 2008 Ukazuje się tematyczny wybór poezji Miłość szczęśliwa i inne wiersze (Wydawnictwo a5). 14 lutego W walentynki w Muzeum Sztuki i Techniki Japońskiej Manggha w Krakowie odbywa się wieczór poezji miłosnej, na którym Wisława Szymborska czyta swoje wiersze. Kwiecień Na zaproszenie Instytutu Polskiego w Rzymie Wisława Szymborska wyjeżdża na Sycylię na wieczory autorskie w Palermo i Katanii. Lipiec Odwiedza miejscowość Limerick w Irlandii oraz jedzie do Amsterdamu i Hagi, gdzie ogląda w tamtejszych muzeach obrazy ukochanego Vermeera, a wszystko to rejestruje Katarzyna Kolenda-Zaleska na potrzeby dokumentalnego filmu o noblistce. Listopad Ukazuje się biograficzno-albumowa publikacja Wisławy Szymborskiej dary przyjaźni i dowcipu. Teksty i wyklejanki poetki z kolekcji Ryszarda Matuszewskiego (Oficyna Wydawnicza AURIGA), nakład 4000 egzemplarzy. 2009 Styczeń Ukazuje się tomik Tutaj (Znak). 27 stycznia W budynku Opery Krakowskiej odbywa się wieczór autorski z okazji wydania tomiku Tutaj. Poetce towarzyszy na trąbce Tomasz Stańko. Marzec/kwiecień W Bolonii i Udine odbywają się wieczory autorskie poetki, przyciągające tysiące czytelników. 23 października Wieczór poetycki Wisławy Szymborskiej, Seamusa Heaneya i Tomasa Venclovy inauguruje pierwszą edycję Festiwalu Literackiego im. Czesława Miłosza. 2010 Maj Wisława Szymborska wyjeżdża do Pragi na Targi Książki. 4 maja Wyjeżdża do Cieszyna na przegląd filmów „Kino na Granicy”, by uczestniczyć w projekcji filmów zrealizowanych na podstawie opowiadań Kornela Filipowicza. Tomik Tutaj zostaje nominowany do literackiej nagrody Nike. Poetka apeluje do jury, aby nie brali jej pod uwagę. Wrzesień Ukazuje się w Wydawnictwie Agora czteropłytowy album z nagraniami Wisławy Szymborskiej czytającej swoje wiersze (41 utworów), a także z piosenkami, które do jej wierszy śpiewa dziewięciu wykonawców, oraz z filmem Katarzyny Kolendy-Zaleskiej Chwilami życie bywa znośne – przewrotny portret Wisławy Szymborskiej. 27 października Odbywa się transmitowany na żywo wieczór autorski Wisławy Szymborskiej w radiowym Studiu im. Agnieszki Osieckiej w ramach programu Klub Trójki. Z inicjatywy Wisławy Szymborskiej ukazuje się książka Byliśmy u Kornela. Rzecz o Kornelu Filipowiczu (Wydawnictwo Literackie), a w niej jej wiersz „Portret z pamięci”. 2011 Styczeń Wisława Szymborska zostaje uhonorowana najwyższym odznaczeniem państwowym – Orderem Orła Białego. 14 maja Ostatni publiczny występ Wisławy Szymborskiej: w czasie drugiej edycji Festiwalu Literackiego im. Czesława Miłosza czyta w kościele Bożego Ciała wiersze wraz z Julią Hartwig, Larsem Gustafssonem i Aśokiem Wadźpejim. Wrzesień Ukazuje się tematyczny wybór wierszy Wisławy Szymborskiej Milczenie roślin z fotografiami Joanny Gromek-Illg (Znak). 2012 1 lutego Wisława Szymborska umiera we śnie w swoim mieszkaniu. Kwiecień Ukazuje się ostatni, niedokończony tomik wierszy Wystarczy (Wydawnictwo a5). Opracowanie: Joanna Szczęsna

Oda do starości. Pani Szymborska Wisława, Noblistka – światowa sława, Wzbudziła we mnie wenę twórczości I też napisałam „Odę do starości”. Moja starość jest zreformowana, W odpowiedni sposób zaprojektowana. Przebywam w „Dziennym Domu” z seniorami I ze wspaniałymi opiekunami. Części zamienne ukrywamy, Bo wtedy lepiej

^{Wisława Szymborska urodziła się 2 marca 1923 roku w Bnin-Prowent (obecnie Kórnik) k. Poznania, w rodzinie Wincentego i Anny z d. Rottermund. W 1926 roku rodzina przeprowadziła się do Torunia, a w 1931 do Krakowa. W chwili wybuchu II wojny światowej Szymborska miała 17 lat. Maturę zdobyła w czasie okupacji, na tajnych kompletach W roku 1943 podjęła pracę na kolei w charakterze urzędniczki. W ten sposób uniknęła wywózki na roboty do Niemiec. W latach 1945-1948 studiowała filologię polską i socjologię na Uniwersytecie Jagiellońskim. Pod koniec lat 40. XX w. próbowała wydać pierwszy tomik poezji, ale ponieważ nie spełniał on wymagań socrealizmu, został odrzucony. Być może to zadecydowało, że w tomiku Dlatego żyjemy wydanym w 1952 roku znalazły się takie wiersze, jak: Lenin, Na powitanie socjalistycznego miasta, Robotnik nasz mówi o imperialistach, Młodzież budująca Nową Hutę, które były już zgodne z wymogami poetyki stalinowskiej. Zadebiutowała wierszem Szukam słowa wydrukowanym na łamach „Dziennika Polskiego” w 1954 roku. Jednak takim prawdziwym debiutem było wydanie w 1957 roku zbiorku Wołanie do Yeti, wolnego całkowicie od nacisków politycznych. W tym samym roku wyjechała do Paryża na stypendium Ministerstwa Kultury i Sztuki. Od 1952 do 1981 roku była członkiem zespołu redakcyjnego „Życia Literackiego”, w którym prowadziła dział poetycki i stałą rubrykę felietonów zatytułowanych Lektury nadobowiązkowe, które w wydaniu książkowym ukazały się w latach: 1973, 1981 i 1997. Szymborska jest laureatką wielu nagród, nagrody Miasta Krakowa (1954); nagrody II st. Ministerstwa Kultury i Sztuki (1962); nagrody im. Zygmunta Kallenbacha (1990); nagrody im. Herdera (1995); niemieckiej nagrody im. Goethego; nagrody Pen Clubu (1996). W roku 1995 przyznano jej honorowy tytuł doktora honoris causa Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. W roku 1996 otrzymała za całokształt twórczości literacką Nagrodę Nobla. Komisja Noblowska doceniła kunszt artystyczny poetki, jej poezję o kameralnym, wyciszonym charakterze, wolną od gwałtownych emocji. Wisława Szymborska wydała tylko kilkanaście zbiorów, ale każdy z nich był zawsze dużym wydarzeniem literackim. Wiersze poetki charakteryzuje głęboka, filozoficzna zaduma nad światem, człowiekiem, naturą ludzką. Szymborska dokonała też wielu znakomitych przekładów poezji francuskiej. Wisława Szymborska jest też utalentowaną plastyczką i ma na swoim koncie ilustracje do kilku książek. Tworzy także humorystyczne kolaże, którymi obdarowuje swoich przyjaciół. Od lat kolekcjonuje stare pocztówki. Ważniejsze zbiory poetyckie z dorobku poetki: Pytania zadawane sobie (1954): wiersze dotyczące bytu i przemijania, przyjaźni, miłości, śmierciWołanie do Yeti (1957): utwory świadczące o relatywnym widzeniu świata przez poetkę; zaprawione dowcipem, grą słów, kunsztowną metaforą, skrótem poetyckimSól (1962): zainteresowanie problematyką natury i kultury oraz ich roli w życiu człowiekaSto pociech (1967): wiersze demaskujące mity i rzeczy powszechnie uważane za osobliwości we współczesnym świecieWszelki wypadek (1972): utwory podejmujące problematykę przypadkowości życia ludzkiego, samotności i braku więzi międzyludzkich Inne ważne tytuły tomików podejmujące zadumę nad światem i jego przemijalnością: Tarsjusz i inne wiersze (1976)Wielka liczba (1976)Ludzie na moście (1986)Koniec i początek (1996) Wisława Szymborska żyje i tworzy w Krakowie. Wypracowania Wisława Szymborska "Radość pisania". Wisława Szymborska "Jarmark cudów" - analiza Wisława Szymborska "Radość pisania" Wisława Szymborska} Wisława Szymborska Polubili: TeenagerGirl00 anecia3621 Katalina4 Brilliant63 kowaleczka wiktoria_16 untilnow Majgga Ghoul BlackxCookie oraz 127 innych użytkowników Zszywka przypięta także na tablicach:

Autor – Hanna ChmielewskaOtwock Oda do starości Pani Szymborska Wisława,Noblistka – światowa sława,Wzbudziła we mnie wenę twórczościI też napisałam „Odę do starości”. Moja starość jest zreformowana,W odpowiedni sposób w „Dziennym Domu” z senioramiI ze wspaniałymi opiekunami. Części zamienne ukrywamy,Bo wtedy lepiej się dodają nam laseczki które mamyI dziarsko, energicznie się podpieramy. Zawsze do tańca jesteśmy gotowi,Wciąż udajemy, że jesteśmy w lewo, noga w prawo,Wszyscy tańczą – wielkie brawo. Ale kiedy przygrywać przestają,Wszyscy zmęczeni, ledwie że są zawsze - starość nadchodzi.

. 316 461 271 402 289 316 212 256

oda do starości wisława szymborska